Dualna priroda instituta pravednosti u pravu konkurencije

Abstract

Imajući u vidu dva dominantna modaliteta pravne regulacije tržišne konkurencije – američki i evropski, institut pravednosti se može tretirati kao cilj ili kao princip prava konkurencije, ali nikako ga ne bi trebalo ignorirati. U zavisnosti od definiranja statusa instituta pravednosti kreira se zakon kojim se štiti konkurencija. Međutim, neovisno o tome da li se tretira kao cilj ili princip, pravednost u pravu konkurencije ponovo otvara problem određenja ravnoteže između “društveno poželjnog” i “ekonomski efikasnog”. Ovaj rad je fokusiran na konciznu sublimaciju i sistematizaciju ciljeva prava konkurencije nastalih kao rezultat teorijskih analiza, ali i iskustava u praksi. U radu je posebna pažnja posvećena institutu pravednosti koji se u različitim modalitetima pravne regulacije tržišne konkurencije različito tretira stvarajući dilemu da li pravednost svrstati u ciljeve ili principe prava konkurencije i tu se otvara i niz dodatnih pitanja vezanih za problematiziranje pozitivnih i negativnih efekata pravne regulacije na efikasnost tržišta i ekonomije, odnosno definiranja optimalnog intenziteta pravne regulacije tržišne konkurencije u smislu njenog djelovanja na autonomnost volje privrednih subjekata?!