Makroekonomska efikasnost kao faktor dugoročnog ekonomskog razvoja Bosne i Hercegovine

Abstract

U težnji da se brže razvijaju u svim segmentima društvenog života, moderne države prvenstveno nastoje efikasnije iskorištavati raspoložive ekonomske i ukupne razvojne resurse. Za ostvarivanje utvrđenih strateških ciljeva stoji im na raspolaganju opća i pojedinačna metodološka aparatura. Time se postiže željeni model razvoja i visok stepen makroekonomske i razvojne efikasnosti, što se izražava i mjeri primjenom odgovarajućih metoda, tehnika i pokazatelja.

Za Bosnu i Hercegovinu, koja je tek jednu i po deceniju prije stekla nezavisnost i međunarodno priznanje, vrlo je važno kakvu makroekonomsku efikasnost postiže njena privreda. Od toga, u osnovi, zavisi položaj zemlje na rang-listi globalne konkurentnosti koju svake godine sačinjava Svjetski ekonomski forum (WEF). Sadašnje stanje globalne konkurentnosti Bosne i Hercegovine nije povoljno, ali se naziru potencijalne mogućnosti za njegovo podizanje u bližoj budućnosti. Makroekonomskom analizom ukazano je na putove povećanja konkurentnosti naše zemlje u tekstu koji slijedi.

Dakle, u ovom radu prezentiraju se rezultati istraživanja makroekonomske efikasnosti privrede Bosne i Hercegovine u vremenu dok je ona bila u sastavu ex-SFRJ, zatim u toku rata 1992-1995. i u periodu nakon rata, primjenom «razvojnog modela Sollow» i pomoću adekvatne kvantitativne metodologije za komparativnu analizu. Pored toga, ovdje se razmatraju relevantne razvojne determinante i faktori buduće ekonomske strategije Bosne i Hercegovine kao male zemlje sa otvorenom ekonomijom (SOE). Na toj osnovi ponuđena je, i čini se, prihvatljiva buduća razvojna orijentacija naše zemlje, koja se može uspješno pretočiti u oficijelni dokument dugoročne strategije ekonomskog razvoja. Posebno je autor ovog rada respektirao činjenicu da će se dugoročna ekonomska strategija ostvarivati u uvjetima globalizacije, integracije i liberalizacije svjetske privrede.